Ali’yle(a.s.)diğerleri arasında sert konuşmalar oluyordu. Tam da bu sırada Fatıma (s.a.) yetişti.Oğulları Hasan ve Hüseyin’in (a.s.) elinden tutmuştu.Haşimi kadınlarından tek kişi kalmamış,hepsi Fatıma ile birlikte evlerinden çıkıp gelmişlerdi.Dışarısı kaynıyordu.Bir velveledir gidiyordu.Derken Fatıma(s.a.) şunları söyledi:
‘’Bırakın amcamın oğlunu!Bırakın kocamı! Allah’a yemin ederim ki başımı açar,babamın gömleğini başıma sarar ve size beddua ederim.Bilirsiniz,Salih Peygamber’in devesi , Allah katında benden daha değerli değildir.Onun yavrusu da Allah katında benim oğullarımdan daha değerli değildir!’’
